มื้อเช้าอากาศหนาวของวันนี้ มีโอกาสได้กินก๋วยเตี๋ยวต้มยำ...
รสจัดจ้าน น้ำซุปร้อน ซดตอนหน้าหนาว ช่างมีความสุขเสียนี่กระไรจะว่าไปคนเราก็ไม่ต่างอะไรกับก๋วยเตี๋ยว...
ถ้ารสดีหน่อย ก็ไม่ต้องแต่งเติมอะไร... ก็ได้รับการยอมรับ...
แบบนี้เรียกว่ามีพรสวรรค์...
บางทีโดนชิมก่อน ก็ต้องปรุงนิดปรุงหน่อยให้ถูกปาก... ถึงจะได้รับการยอมรับ...
แบบนี้เรียกว่ามีความสามารถแต่ยังขาดบางสิ่งมาเติมเต็ม...
บางทีสั่งแบบไม่เอาถั่วงอก... ถึงจะได้รับการยอมรับ...
แบบนี้เรียกว่ามีบางสิ่งเกินจำเป็น
แปลกไหม... บางทีก็สั่งก๋วยเตี๋ยวน้ำตก เย็นตาโฟ ต้มยำ...
แบบนี้เรียกว่า ถูกใจเฉพาะคน...
บางคนไม่ชอบต้มยำ แต่ชอบเย็นตาโฟ...
ก็เหมือนคน เราอาจจะเหมาะกับใครบางคน แต่ไม่เหมาะกับใครอีกคน
เวลาไปสมัครงาน... คิดซะว่าเราคือก๋วยเตี๋ยว...
วันนี้เราเป็นต้มยำ แต่คนสั่งดันอยากได้เย็นตาโฟ... มันก็แค่จังหวะ...
บางทีเราเป็นก๋วยเตี๋ยวที่อร่อยที่สุดในโลก... แต่เขาก็ไม่เอา...
สุดท้ายเราก็กลายเป็นเกาเหลา...
"ไม่มีเส้น... ก็แค่นั้น"
